[…] Οι μεταφραστές απλά δεν έτυχαν αναγνώρισης, δεν προσδοκούσαν να κερδίσουν πολλά χρήματα, απλά να τα βγάλουν πέρα. Πολύ λίγοι άνθρωποι ήταν στην πραγματικότητα καταρτισμένοι μεταφραστές, αλλά οι περισσότεροι είχαν μια στέρεα πανεπιστημιακή μόρφωση και γερή γνώση γλωσσών, τουλάχιστον της δικής τους γλώσσας. Είχα μια φίλη που ανήκε ακριβώς σε αυτή την κατηγορία και ο κύκλος των φίλων μου διευρύνθηκε συμπεριλαμβάνοντας και άλλους μεταφραστές. Τους βρήκα πολύ πιο ενδιαφέροντες ως ανθρώπους και ανακάλυψα ότι συχνά είχαμε παρόμοιες εμπειρίες ζωής. Ποτέ δεν είχα πρόβλημα να κάνω φίλους, αλλά πάντα ένιωθα «διαφορετική» και είμαι σίγουρη ότι το ένιωθαν κι εκείνοι. Όταν η φίλη μου συνταξιοδοτήθηκε, με πρότεινε ως αντικαταστάτριά της. Έτσι μπήκα στον κλάδο της Αντασφάλισης, για τον οποίο δεν γνώριζα το παραμικρό. Ήμουν επίσης η μόνη μεταφράστρια εκεί και δεν είχα πουθενά να στηριχτώ. Ωστόσο, ήταν ακόμα ένα βήμα παραπέρα....

Στη νέα μου δουλειά, άρχισα να ρίχνω μια ματιά στα αρχεία, κάνοντας ερωτήσεις και έπεισα την εταιρεία να με εγγράψει σε σεμινάρια πάνω στον ασφαλιστικό κλάδο. Το College of Insurance (Κολέγιο Ασφάλισης) ήταν απέναντι και στη βιβλιοθήκη του μελέτησα συστήματα πυροπροστασίας, ασφαλιστικές συμβάσεις και καταλόγους πυροσβεστήρων. Μάθαινα να κάνω αυτό που δεν είχα ποτέ πριν την πολυτέλεια να κάνω: έρευνα. Την πρώτη φορά που χρειάστηκε να μεταφράσω μια υποβολή πρότασης ασφάλισης ενός πυρηνικού σταθμού, έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον επικεφαλής εκείνου του τμήματος, που με συνεχάρη για τη δουλειά που είχα κάνει. «Υπερτερεί συγκριτικά σε σχέση με αυτό που έχουμε συνηθίσει», είπε. Τί μεθυστικό! Αυτό που συνέβη ήταν ότι μελέτησα ένα έγγραφο στα αρχεία παρόμοιο με αυτό που χρησιμοποιούσα για καθοδήγηση, αλλά όταν είδα ότι ο προκάτοχός μου είχε χρησιμοποιήσει τη λέξη «κυτταρικός πυρήνας» αντί για «πυρήνας», συνειδητοποίησα ότι τα αρχεία μού ήταν άχρηστα. Πήγα απέναντι στη βιβλιοθήκη και έψαξα πληροφορίες για «πυρηνικούς σταθμούς». Βρήκα αμέσως όλη την ορολογία που χρειαζόμουν.

Χρειάζεται, ασφαλώς, πολύ περισσότερα για να είσαι καλός μεταφραστής στις μέρες μας. […]

[...] Αυτό που συνέβαινε ήταν ότι οι μεταφραστές δεν είχαν την αναμενόμενη αναγνώριση και δεν περίμεναν να κάνουν χαΐρι με τη μετάφραση – ίσα ίσα να τα φέρνουν βόλτα. Ελάχιστοι είχαν εκπαιδευτεί κανονικά ως μεταφραστές, όμως οι περισσότεροι είχαν μια αξιοπρεπή πανεπιστημιακή εκπαίδευση και μια αξιοπρεπή γνώση γλωσσών – τουλάχιστον της δικής τους γλώσσας. Είχα μια φίλη που ανήκε ακριβώς σε αυτή την κατηγορία και ο κύκλος των φίλων μου άνοιξε καθώς προστέθηκαν κι άλλοι μεταφραστές και μεταφράστριες. Ανακάλυψα ότι είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα άτομα και ότι συχνά είχαμε παρόμοιες εμπειρίες ζωής. Ποτέ δεν είχα πρόβλημα να κάνω νέες φιλίες, αλλά πάντα ένιωθα «διαφορετική» και είμαι σίγουρη ότι το ίδιο ένιωθαν κι αυτοί. Όταν η φίλη μου βγήκε στη σύνταξη, με πρότεινε ως αντικαταστάτριά της. Ξαφνικά βρέθηκα στον κόσμο της αντασφάλισης, θέμα για το οποίο είχα παντελή άγνοια. Επίσης, ήμουν το μοναδικό άτομο εκεί για τις μεταφράσεις και δεν είχα πολλές βοήθειες. Ωστόσο, ήταν μια ακόμα μικρή κατάκτηση...

Στη νέα μου δουλειά, άρχισα να εξετάζω τα αρχεία και να κάνω ερωτήσεις – και έπεισα την εταιρεία να με γράψει για να παρακολουθήσω μαθήματα Ασφαλίσεων. Το College of Insurance ήταν απέναντι από εμάς, και στη βιβλιοθήκη του συμβουλευόμουν τους κώδικες πυρασφάλειας, τα ασφαλιστήρια συμβόλαια και τους καταλόγους πυροσβεστήρων. Μάθαινα κάτι που ως τότε δεν είχα την πολυτέλεια να κάνω: την έρευνα. Την πρώτη φορά που χρειάστηκε να μεταφράσω μια προσφορά για την ασφάλιση ενός πυρηνικού εργοστασίου, μου τηλεφώνησε ο επικεφαλής του αρμόδιου τμήματος και με συνεχάρη για τη δουλειά που είχα κάνει. «Είναι καλύτερο απ’ ό,τι έχουμε συνηθίσει», μου είπε. Φοβερή τονωτική ένεση! Αυτό που είχε συμβεί ήταν ότι συμβουλεύτηκα ένα έγγραφο που είχαμε στα αρχεία και ήταν παρόμοιο με εκείνο που χρησιμοποιούσα για καθοδήγηση. Όμως, όταν είδα ότι η προκάτοχός μου είχε χρησιμοποιήσει τη λέξη «nucleus» αντί για «core» για τον πυρήνα του αντιδραστήρα, συνειδητοποίησα ότι τα αρχεία μού ήταν άχρηστα. Πήγα στη βιβλιοθήκη απέναντι και έκανα αναζήτηση για «πυρηνικά εργοστάσια». Αμέσως βρήκα όλη την ορολογία που χρειαζόμουν.

Είναι βέβαιο ότι στις μέρες μας δεν φτάνει να είσαι απλώς ένας καλός μεταφραστής ή μια καλή μεταφράστρια. [...]

[...] Οι μεταφραστές απλώς δεν απολάμβαναν αναγνώρισης, ούτε προσδοκούσαν να κερδίζουν πολλά, αλλά ίσα ίσα να τα βγάζουν πέρα. Πολλοί λίγοι άνθρωποι είχαν εκπαιδευτεί πραγματικά ως μεταφραστές, αν και οι περισσότεροι διέθεταν άριστη πανεπιστημιακή εκπαίδευση και βαθιά γνώση ορισμένων γλωσσών, ή τουλάχιστον της μητρικής τους. Είχα μια φίλη η οποία ανήκε σε αυτήν ακριβώς την κατηγορία κι έτσι ο φιλικός μου κύκλος διευρύνθηκε περιλαμβάνοντας και άλλους μεταφραστές. Τους βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέροντες και διαπίστωσα ότι συχνά μοιραζόμασταν παρόμοια βιώματα. Δε μου ήταν ποτέ δύσκολο να κάνω φίλους, αλλά πάντα ένιωθα «διαφορετική» και είμαι σίγουρη ότι το αισθάνονταν κι εκείνοι. Όταν η φίλη μου βγήκε στη σύνταξη, με πρότεινε ως αντικαταστάτριά της. Έμπαινα πλέον στο βασίλειο της Αντασφάλισης, για το οποίο δε γνώριζα τίποτα. Και καθώς ήμουν η μοναδική μεταφράστρια εκεί, δεν είχα πού να στραφώ. Ήταν, ωστόσο, ακόμα ένα βήμα...

Στην καινούργια μου δουλειά άρχισα να σκαλίζω τα αρχεία και να κάνω ερωτήσεις, ενώ κατάφερα την εταιρία να με εγγράψει σε σεμινάρια Ασφάλισης. Η Σχολή ήταν ακριβώς απέναντι και στη βιβλιοθήκη της ενημερώθηκα σχετικά με κανόνες πυρασφάλειας, πολιτικές ασφαλειών και καταλόγους πυροσβεστήρων. Μάθαινα αυτό το οποίο δεν είχα ποτέ την πολυτέλεια να κάνω στο παρελθόν: έρευνα. Την πρώτη φορά που χρειάστηκε να μεταφράσω μια πρόταση σχετικά με τις διαδικασίες ασφάλισης ενός σταθμού παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, με κάλεσε ο επικεφαλής του τμήματος για να με συγχαρεί για τη δουλειά που είχα κάνει. «Είναι καλύτερη από αυτά που βλέπουμε συνήθως», είπε. Πολύ ενθαρρυντικό! Αυτό που συνέβη ήταν ότι αναζήτησα βοήθεια σε ένα παρεμφερές έγγραφο στα αρχεία, αλλά όταν είδα ότι η προκάτοχός μου είχε χρησιμοποιήσει τον όρο «πυρήνας» αντί της λέξης «κέντρο», συνειδητοποίησα ότι τα αρχεία μού ήταν άχρηστα. Πήγα απέναντι στη βιβλιοθήκη, αναζήτησα τον όρο «σταθμός παραγωγής πυρηνικής ενέργειας» και αμέσως βρήκα όλη την ορολογία που χρειαζόμουν.

Χρειάζονται, βέβαια, πολύ περισσότερα για να θεωρηθεί κανείς καλός μεταφραστής στις μέρες μας. [...]

[...]Τους μεταφραστές απλά δεν τους έδιναν και πολύ σημασία, δεν περίμεναν ότι θα κέρδιζαν άνετα τα προς το ζην, απλά ένα λιτό μεροκάματο. Ελάχιστοι ,στην πραγματικότητα, είχαν εκπαιδευτεί ως μεταφραστές, όμως οι περισσότεροι είχαν μια πανεπιστημιακή μόρφωση καθώς επίσης και μια γνώση για τις γλώσσες με στέρεες βάσεις, τουλάχιστον για την δική τους γλώσσα. Είχα μία φίλη που ταίριαζε απόλυτα σε αυτήν την περιγραφή και ο κύκλος γνωριμιών μου μεγάλωσε τόσο ώστε να περιλάβει και άλλους μεταφραστές. Τους έβρισκα πολύ πιο ενδιαφέροντες ως ανθρώπους και ανακάλυψα πως στις ζωές μας υπήρχαν πολλές παρόμοιες εμπειρίες. Ποτέ δεν είχα πρόβλημα στο να κάνω φίλους, ωστόσο πάντοτε ένιωθα διαφορετική και είμαι σίγουρη ότι το ένιωθαν και αυτοί. Όταν η φίλη μου αποσύρθηκε, με πρότεινε ως αντικαταστάτρια της. Κι έτσι μπήκα στον τομέα της Αντασφάλισης, για τον οποίο δεν γνώριζα τίποτε. Ήμουν επίσης η μόνη μεταφράστρια εκεί, και δεν είχα έτσι ιδιαίτερη στήριξη από πουθενά. Αποδείχθηκε ωστόσο άλλη μια επιτυχία μου…

Στην νέα μου εργασία άρχισα να διατρέχω τα αρχεία, κάνοντας ερωτήσεις και κατάφερα να με εγγράψει η εταιρεία σε μαθήματα Ασφαλιστικής. Το Κολλέγιο Ασφαλιστικής βρίσκονταν στην άλλη άκρη του δρόμου και συμβουλεύτηκα κώδικες πυροπροστασίας, πολιτικές ασφαλείας, και καταλόγους πυροσβεστήρων στην βιβλιοθήκη τους. Μάθαινα αυτό που ποτέ μέχρι τώρα δεν είχα την πολυτέλεια να κάνω, μάθαινα να ερευνώ. Την πρώτη φορά είχα να μεταφράσω μία πρόταση για τον σκοπό της ασφάλισης ενός πυρηνικού εργοστασίου, με κάλεσε ο προϊστάμενος σε εκείνο το τμήμα, συγχαίροντας με για τη δουλειά που είχα κάνει. «Είναι εξίσου καλό αν όχι καλύτερο από ό,τι έχουμε συνηθίσει», είπε. Πόσο ενθαρρυντικά λόγια! Αυτό που συνέβη ήταν πως συμβουλεύτηκα ένα έγγραφο από το αρχείο παρόμοιο με εκείνο που χρησιμοποιούσα για καθοδήγηση, αλλά όταν είδα πως ο προκάτοχος μου είχε χρησιμοποιήσει την λέξη «κέντρο» αντί για "πυρήνας", συνειδητοποίησα πως τα αρχεία μου ήταν άχρηστα. Διέσχισα τον δρόμο και στην βιβλιοθήκη αναζήτησα τον όρο «πυρηνικά εργοστάσια». Αμέσως βρήκα όλη την ορολογία που χρειαζόμουν.

Βέβαια, απαιτείται πολύ περισσότερη προσπάθεια για να είναι κανείς καλός μεταφραστής στις μέρες μας. [...]

Οι μεταφραστές απλά δεν έτυχαν αναγνώρισης, δεν περίμεναν να βγάλουν πολλά από τα προς το ζην, απλά να τα βγάλουν πέρα. Πολύ λίγοι άνθρωποι εκπαιδεύτηκαν πραγματικά ως μεταφραστές, αλλά οι περισσότεροι είχαν μια σταθερή πανεπιστημιακή εκπαίδευση και μια σταθερή γνώση γλωσσών, τουλάχιστον της δικής τους γλώσσας. Είχα έναν φίλο που ανήκε ακριβώς σε αυτή την κατηγορία και ο κύκλος των φίλων μου επεκτάθηκε και σε άλλους μεταφραστές. Τους βρήκα πολύ πιο ενδιαφέροντες ως ανθρώπους και ανακάλυψα ότι συχνά είχαμε παρόμοιες εμπειρίες ζωής. Ποτέ δεν είχα πρόβλημα να κάνω φίλους, αλλά πάντα ένιωθα "διαφορετικός" και είμαι σίγουρη ότι το ένιωθαν και εκείνοι. Όταν η φίλη μου συνταξιοδοτήθηκε, με πρότεινε ως αντικαταστάτη της. Τώρα εισήλθα στο πεδίο των αντασφαλίσεων, για το οποίο δεν γνώριζα τίποτα. Επίσης, ήμουν η μόνη μεταφράστρια εκεί και δεν είχα πολλά για να στηριχθώ. Ωστόσο, ήταν μια ακόμη βαθμίδα προς τα πάνω.....

Στη νέα μου δουλειά, άρχισα να ψάχνω τους φακέλους, να κάνω ερωτήσεις και έπεισα την εταιρεία να με εγγράψει σε μαθήματα Ασφαλιστικών. Το College of Insurance ήταν απέναντι, και συμβουλεύτηκα τους κώδικες πυρκαγιάς, τα ασφαλιστήρια συμβόλαια και τους καταλόγους πυροσβεστήρων στη βιβλιοθήκη τους. Μάθαινα αυτό που δεν είχα ποτέ πριν την πολυτέλεια να μπορώ να κάνω: έρευνα. Την πρώτη φορά που χρειάστηκε να μεταφράσω μια πρόταση για τους σκοπούς της ασφάλισης ενός πυρηνικού εργοστασίου, δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τον επικεφαλής του εν λόγω τμήματος, ο οποίος με συνεχάρη για τη δουλειά που είχα κάνει. "Συγκρίνεται ευνοϊκά με αυτό που έχουμε συνηθίσει", είπε. Τι ανώτερος! Αυτό που συνέβη ήταν ότι συμβουλεύτηκα στα αρχεία ένα έγγραφο παρόμοιο με αυτό που αντιμετώπιζα για καθοδήγηση, αλλά όταν είδα ότι ο προκάτοχός μου είχε χρησιμοποιήσει τη λέξη "πυρήνας" αντί για "πυρήνας", συνειδητοποίησα ότι τα αρχεία ήταν άχρηστα για μένα. Πήγα στην απέναντι πλευρά του δρόμου στη βιβλιοθήκη και έψαξα στο λήμμα "πυρηνικά εργοστάσια". Βρήκα αμέσως όλη την ορολογία που χρειαζόμουν.

Για να είσαι καλός μεταφραστής στις μέρες μας, βέβαια, χρειάζεται κάτι πολύ περισσότερο από αυτό. [...]

[...]Οι μεταφραστές απλά δεν έλαβαν καμία αναγνώριση, δεν περίμεναν να βγάλουν πολλά για τα προς το ζην, απλά να τα βγάλουν πέρα μόλις και μετά βίας. Πολύ λίγοι άνθρωποι ήταν πραγματικά εκπαιδευμένοι ως μεταφραστές, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς είχαν μία στέρεη πανεπιστημιακή μόρφωση και μία στέρεη γνώση γλωσσών, τουλάχιστον της δικής του γλώσσας. Είχα ένα φίλο, ο οποίος ανήκε ακριβώς σε αυτήν την κατηγορία, και ο φιλικός μου κύκλος επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει και άλλους μεταφραστές. Βρήκα ότι ήταν πολύ περισσότερο ενδιαφέροντες σαν άνθρωποι, και ανακάλυψα ότι συχνά είχαμε παρόμοιες εμπειρίες ζωής. Ποτέ δεν είχα δυσκολία στο να κάνω φίλους, αλλά πάντα ένιωθα “διαφορετικός” και είμαι σίγουρος ότι και αυτοί το ένιωθαν. Όταν η φίλη μου αποσύρθηκε, με πρότεινε ως αντικαταστάτη της. Τώρα εισέρχομαι στο βασίλειο της Αντασφάλισης, για την οποία δε γνώριζα τίποτα. Επίσης, ήμουν ο μοναδικός μεταφραστής εκεί και δεν είχα πού να καταφύγω. Όμως, αυτό ήταν άλλη μια βαθμίδα προς τα πάνω....

Στην καινούρια μου δουλειά, ξεκίνησα να εξετάζω τα αρχεία κάνοντας ερωτήσεις και έβαλα την εταιρεία να με εγγράψει σε μαθήματα για τα Ασφαλιστικά. Το Ινστιτούτο Ασφαλιστικών Σπουδών βρισκόταν στην απέναντι μεριά του δρόμου, και εγώ συμβουλευόμουν κωδικούς πυρκαγιάς, ασφαλιστικές πολιτικές και καταλόγους για πυροσβεστήρες στη βιβλιοθήκη τους. Μάθαινα ό,τι δεν είχα ποτέ την πολυτέλεια να κάνω πριν: έρευνα. Την πρώτη φορά που χρειάστηκε να μεταφράσω μια πρόταση για τους σκοπούς ασφάλισης ενός φυτού πυρηνικής ενέργειας, έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον αρχηγό του τμήματος συγχαίροντάς με για τη δουλειά που είχα κάνει. “Συγκρίνεται ευνοϊκά με ό,τι έχουμε συνηθίσει”, είπε. Τί τόνωση! Αυτό που έγινε ήταν ότι συμβουλεύτηκα ένα έγγραφο στα αρχεία παρόμοιο με αυτό που καταπιάστηκα για καθοδήγηση, αλλά όταν είδα ότι ο προκάτοχός μου είχε χρησιμοποιήσει τη λέξη nucleus (πυρήνας) αντί για την λέξη core (πυρήνας), συνειδητοποίησα ότι τα αρχεία μού ήταν άχρηστα. Πήγα απέναντι στη βιβλιοθήκη και έψαξα για τα “φυτά πυρηνικής ενέργειας”. Αμέσως βρήκα όλη την ορολογία που χρειαζόμουν.

Φυσικά, χρειάζεται πολλά περισσότερα από αυτό για να γίνει κάποιος ένας καλός μεταφραστής αυτές τις μέρες. [...]

[...] Οι μεταφραστές απλά δεν έτυχαν σπουδαίας αναγνώρισης, δεν περίμεναν να φτιάξουν μεγάλη περιουσία, απλά να τα βγάλουν πέρα. Πολύ λίγοι άνθρωποι εκπαιδεύτηκαν στην πραγματικότητα στο να γίνουν μεταφραστές, αλλά οι περισσότεροι είχαν σταθερή πανεπιστημιακή εκπαίδευση και σταθερή γνώση γλωσσών, τουλάχιστον της δικής τους γλώσσας. Είχα έναν φίλο που ανήκε ακριβώς σε αυτή την κατηγορία και ο κύκλος των φίλων μου επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει και άλλους μεταφραστές. Τους βρήκα πολύ πιο ενδιαφέροντες σαν ανθρώπους και ανακάλυψα ότι συχνά είχαμε παρόμοιες εμπειρίες ζωής. Ποτέ δεν είχα πρόβλημα να κάνω φίλους, αλλά πάντα ένιωθα «διαφορετικός» και είμαι σίγουρος ότι το ένιωθαν κι εκείνοι. Όταν ο φίλος μου συνταξιοδοτήθηκε, με πρότεινε σαν αντικαταστάτη του. Τώρα μπήκα στη σφαίρα της Αντασφάλισης, για την οποία δεν ήξερα τίποτα. Ήμουν επίσης ο μόνος μεταφραστής εκεί και δεν είχα πολλά για να στηριχτώ. Ωστόσο, ήταν άλλος ένας πόντος για μένα για να πάρω την ανιούσα....

Στη νέα μου δουλειά, άρχισα να σκαλίζω τα αρχεία, να κάνω ερωτήσεις και έπεισα την εταιρεία να με εγγράψει σε μαθήματα ασφάλισης. Το Επιμελητήριο Ασφαλίσεων ήταν στον απέναντι δρόμο και συμβουλεύτηκα σχετικά με κωδικούς πυρκαγιάς, με ασφαλιστήρια συμβόλαια και με καταλόγους πυροσβεστήρων στη βιβλιοθήκη τους. Έμαθα αυτό που δεν είχα ποτέ την πολυτέλεια να μπορώ να κάνω πριν: την έρευνα. Την πρώτη φορά που χρειάστηκε να μεταφράσω μια πρόταση για σκοπούς ασφάλισης ενός εργοστασίου παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον επικεφαλής εκείνου του τμήματος, που με συνεχάρη για τη δουλειά που είχα κάνει. «Είναι πολύ θετικό συγκριτικά με αυτό που έχουμε συνηθίσει», είπε. Τι ανώτερο! Αυτό που συνέβη ήταν ότι συμβουλεύτηκα ένα έγγραφο στα αρχεία παρόμοιο με αυτό που αντιμετώπιζα για καθοδήγηση, αλλά όταν είδα ότι ο προκάτοχός μου είχε χρησιμοποιήσει τη λέξη «πυρήνας» αντί για «κέντρο», συνειδητοποίησα ότι τα αρχεία ήταν άχρηστα για μένα. Πήγα απέναντι στη βιβλιοθήκη και κοίταξα τα "εργοστάσια παραγωγής πυρηνικής ενέργειας". Βρήκα αμέσως όλη την ορολογία που χρειαζόμουν.

Χρειάζεται πολύ περισσότερα πράγματα από αυτό για να είσαι καλός μεταφραστής αυτές τις μέρες, φυσικά. [...]