This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
sérvio para português croata para italiano croata para português português para italiano bósnio para italiano bósnio para português italiano (monolíngüe) inglês para sérvio inglês para italiano
Salve a tutti, mi chiamo Olgica Andrić, sono traduttrice/interprete giurata serbo-italiano-portoghese.
Tipo de conta
Tradutor e/ou intérprete freelance, Usuário do site confirmado
Data security
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Afiliações
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
Pontos de nível PRO: 143, Perguntas respondidas: 55
Entradas Blue Board feitas por este usuário
2 entradas
Access to Blue Board comments is restricted for non-members. Click the outsourcer name to view the Blue Board record and see options for gaining access to this information.
Transferência bancária, PayPal, Visa, Western Union, MoneyGram, Ria Money Transfer, PostNet | Send a payment via ProZ*Pay
Portfolio
Amostras de tradução submetidas : 6
sérvio para italiano: Viaggio a Napoli (autore Blažo Popović) General field: Outra Detailed field: Turismo e viagem
Texto de origem - sérvio Ali, u Napulju je teško iskopati svoj kovčeg sa zlatom kada je on često prekriven smećem. To smeće je, ipak, zlatna koka za ovdašnju Kamoru koja, to je već stara I poznata priča, zarađuje milijarde na kontroli I reciklaži otpada, posebno onog toksičnog. Iako je u gradu situacija mnogo bolja nego što je to bila u vreme Berluskonijeve vlade, daleko je od idilične. Ni građani puno ne pomažu: Napulj je prljav grad, ali za to kao da niko ne mari. Čak ni turisti. Gledano sa strane, slika je nadrealna; baš kao da je reč o nemogućoj fotomontaži. Stotine hiljada turista koji posećuju ovaj grad sede u brojnim restoranima tik uz prenatrpane kontejnere pored kojih stoje čitave hrpe smeća. Skupocenim trgovačkim markama koje krase odeću stranaca, ruga se prljavština grada. Umor ili poslovična trpeljivost gostiju sa Zapada umrtvljuje njihova čula. Stiže naručeni obrok. Svi problemi će namah ostati iza njih. To ipak mogu da prirede samo Italijani.
Idilične instagram fotografije ili fejzbuk objave isključiće ovakve scene, niko neće želeti da prizna da su mu uspomene sa skupo plaćenih putovanja zaprljane nagomilanim otpadom. Ili će, ko zna, hedonistički izazovi ipak biti mnogo snažniji od neprijatnih utisaka i mirisa. Možda je, na kraju, Endi Vorhol i bio u pravu: Samo zato što ga ljudi bace i nemaju nikakve koristi od toga, pa ne znači da je to smeće!
Ali ono što od burne i nagomilane istorije preostane, ima i svoju neprocenjivu vrednost. Za to je ipak potrebno da prođe izvesno vreme. I da postoji malo slobodnog prostora u depoima jednog od najvažnijih arheoloških muzeja na svetu.
Nevolja sa neprocenjivim vrednostima istorije u ovom našem skučenom, jeftinom dobu, ponekad je potpuno odsustvo sposobnosti da ih prepoznamo i vrednujemo. Na samom ulasku u hol Museo Archeologico Nazionale di Napoli, dočekuje me Farneze Atlas, koji je nekada krasio biblioteku u Trajanovom forumu u Rimu. Sasvim je nevažno kada je isklesan: u prvom veku pre Hrista, ili u drugom stoleću novog doba. Nepripremljenom turisti bez snažnog uporišta u lekcijama istorije umetnosti, ova mišićava figura koja nad sobom drži najstariji poznati prikaz nebeskog svoda i zodijaka, učiniće se sasvim nemogućom, čak i lažnom. Pa Sartrovo pitanje s početka priče: zašto sam ja zapravo ovde? – trebao bi ponešto izmeniti i reći: Čime sam zaslužio da uopšte dođem ovde?
Tradução - italiano Ma a Napoli, è difficile scavare il proprio cofanetto d'oro, dato che è spesso coperto d’immondizia. Quest’immondizia è, tuttavia, la gallina d'oro per la locale Camorra, che è una storia ormai vecchia e ben nota, che guadagna miliardi di controllo e di riciclaggio dei rifiuti, specialmente quelli tossici. Sebbene la situazione in città sia migliore di quella ai tempi del governo di Berlusconi, è tutt'altro che idilliaca. Neanche i cittadini aiutano molto: Napoli è una città sporca, ma come se nessuno se ne fregasse. Neanche i turisti. Visto da un lato, l'immagine è surreale; proprio come se fosse un fotomontaggio impossibile. Centinaia di migliaia di turisti che visitano questa città sono seduti in numerosi ristoranti appena sopra i contenitori strapieni, accanto a cui ci sono interi mucchi di spazzatura. I marchi commerciali costosi, che adornano gli abiti degli stranieri, sono derisi dall'immondizia della città. La stanchezza o la resistenza peculiare degli ospiti occidentali ammortisce i loro sensi. Il pasto ordinato sta arrivando. Tutti i problemi saranno subito lasciati dietro di loro. Questo può essere fatto solo dagli italiani.
Le fotografie su Instagram o i post su Facebook idilliaci escludono le scene del genere, nessuno vorrà ammettere che i suoi ricordi di viaggi costosi siano stati cosparsi di rifiuti accumulati. Oppure, chi lo sa, le sfide edonistiche saranno molto più forti delle impressioni e degli odori sgradevoli. Forse, alla fine, Andy Warhol aveva ragione: solo perché la gente la butta e non avendone alcun beneficio, quindi non significa che questa sia la spazzatura!
Ma ciò che rimane della storia turbolenta e accumulata, ha il proprio valore inestimabile. Tuttavia, per quello è comunque necessario che passi del tempo. E che ci sia un po' di spazio libero nei depositi di uno dei più importanti musei archeologici del mondo.
Il problema con i valori inestimabili della storia in questa nostra epoca angusta e poco costosa, a volte, è la completa mancanza di capacità di riconoscerli e valutarli. Al solo ingresso della sala del Museo Archeologico Nazionale di Napoli, sono accolto da Atlante Farnese, che un tempo adornava la biblioteca del Foro Traiano di Roma. È completamente irrilevante quando fu scolpito: nel primo secolo avanti Christo, o nel secondo secolo della nuova era. A un turista impreparato, senza un forte punto d'appoggio nelle lezioni di storia dell'arte, questa figura muscolosa che mantiene sopra la più nota antica esposizione dell'arco celeste e dello zodiaco, sembrerà del tutto impossibile, quasi falsa. Quindi la domanda di Sartre dall'inizio della storia: perché sono davvero qui? - dovrei modificarci qualcosa e dire: Come me lo sono meritato di venire qui?
inglês para sérvio: SABATON Lyrics "Fields of Verdun" from The Great War album 2019 General field: Outra Detailed field: Música
Texto de origem - inglês "Fields of Verdun" LYRICS
As the drum roll started on that day, heard a hundred miles away
A million shells were fired and the green fields turned to grey
The bombardment lasted all day long, yet the forts were standing strong
Heavily defended, now the trap has been sprung and the battle has begun
Descend into darkness
303 days below the sun
Fields of Verdun
And the battle has begun
Nowhere to run
Father and son
Fall one by one
Under the gun
Thy will be done
And the judgement has begun
Nowhere to run
Father and son
Fall one by one
Fields of Verdun
Though a million shells have scarred the land, no one has the upper hand
From the ground above to trenches, where the soldiers make their stand
As the trenches slowly turn to mud, and then quickly start to flood
Death awaits in every corner, as they die in the mud, fill the trenches with blood
Fields of execution turned to wasteland from the grass
Thou shalt go no further it was said they shall not pass
The spirit of resistance and the madness of the war
So...
Go ahead!
Face the led!
Join the dead!
Though you die!
Where you lie!
Never asking why!
Tradução - sérvio "Верденска поља" текст
Откад се тог дана бубњеви огласише, стотинама миља чуо им се звук.
Милион граната беше испаљено, а зелено поље у згариште претворено.
Киша бомби целог дана је падала, али су утврђења и даље чврсто стајала,
До последњег метка брањена, све док замка није откривена,
Тако је борба почела.
Утонула у таму
303 дана под сунцем
Верденска поља
Тако је борба почела
Побећи се нема где!
Отац и син
Један за другим падоше
Пред пушчаном паљбом у смрт одоше.
По божијој вољи нека је,
Страшни суд стиже,
Побећи се нема где.
Отац и син
Један за другим падоше
На Верденским пољима.
И кад милион граната пусту земљу рани,
Предност не беше ни на чијој страни,
У ископаним дубоким рововима
Војници с положаја нису одступили,
Иако су се, мало по мало, ровови у блато претворили.
Како је у њих вода навирала,
Смрт је из сваког угла вребала,
У блату су војници умирали
А ровови крвљу испуњавали.
На пољима смрти
Трава се у пустош претвори преко ноћи,
Не сме се даље
Јер је речено „Они неће проћи!“
Дух отпора
И лудило рата,
Зато, напред до краја!
Стани пред олово!
Мртвима се придружи!
И да умреш,
Ту где лежиш,
Не питај зашто, већ верно служи.
italiano para sérvio: Consigli per impianti arborei General field: Outra Detailed field: Botânica
Texto de origem - italiano Consigli per impianti arborei
Abies nordmanniana
L’Abete del Caucaso è originario delle zone montuose della Turchia e, appunto, del Caucaso. Preferisce i versanti settentrionali, in posizione soleggiata cresce più velocemente. Tollera qualunque tipo di terreno, ma teme i ristagni. Le sue preferenze vanno a suoli umidi ma non fradici, argillosi, a pH debolmente acido. Adatto a climi montani con estati umide e fresche. Patisce l’inquinamento atmosferico, quindi non è adatto a zone molto trafficate. L’accrescimento è moderato, ma comunque non il più lento tra le conifere dato che da giovane l’Abete del Caucaso è in grado di crescere 30 cm circa all’anno. Per gli esemplari molto grandi è normale un rallentamento della crescita nei primi anni dopo il trapianto.
Quercus robur
Originaria dell'Europa e del Caucaso. Ama i climi temperato-freddi, tipici delle pianure alluvionali e dei fondovalle di bassa quota (non si spinge oltre gli 800 metri). È una pianta rustica, presenta crescita poco vigorosa. La quercia è una pianta che ama i terreni profondi e ben drenati, possibilmente esposti, anche se tollera abbastanza bene la mezz'ombra. Per quanto riguarda la messa a dimora si piantano in autunno o in primavera.
Tradução - sérvio Препоруке за дрвореде
Abies nordmanniana (кавкаска јела)
Кавкаска јелка је пореклом из планинских подручја Турске, и то управо с Кавказа. Више јој погодују северне падине, брже расте на осунчаним местима. Подноси све врсте земљишта сем мочварних. Одговара јој влажно земљиште, али не превише натопљено, као и глинасто са слабо киселим pH. Погодује јој планинска клима са влажним и хладним летима. Смета јој загађења ваздуха, па зато није погодна за подручја с интензивним саобраћајем. Расте умерено, али не најспорије међу четинари, будући да млада стабла кавкаске јеле могу да порасту око 30 цм годишње. Код веома великих садница успоравање раста је нормално у првим годинама након пресађивања.
Quercus robur (храст лужњак)
Пореклом је из Европе и са Кавказа. Воли умерено-хладну климу, типичну за алувијалне равни и дна долина на ниској надморској висини (не преко 800 метара). Он је рустикална биљка, не одликује га снажан раст. Храст је биљка која воли дубока и добро дренирана земљишта, по могућству изложена сунцу, мада доста добро толерише и места у полу-хладу. Што се тиче сађења, сади се у јесен или у пролеће.
sérvio para italiano: Turismo a Belgrado Detailed field: Turismo e viagem
Texto de origem - sérvio Beograd je oduvek bio mesto susreta. Kod Beograda se, geografski gledano, susreću Panonska nizija i brdoviti Balkan, kao i reke Sava i Dunav, a u kulturološkom smislu Beograd je mesto gde se vekovima prelamaju istok i zapad. Danas je on moderna metropola koja živi u brzom ritmu, ali ponosno čuva svoje bogato istorijsko nasleđe. Možda je baš zato Beograd otvoren prema gostima, a njegovi stanovnici srdačni i predusretljivi.
Ako pitate nekog ko je posetio Beograd šta je to što je najupečatljiviji utisak u vezi sa gradom, većina će reći da je u pitanju atmosfera grada, tačnije ljudi. Upravo zahvaljujući njima Beograd se, nalazi na listama evropskih turističkih atrakcija. Beograđani su svojevrsni kontinentalni mediteranci - otvoreni, spontani, pričljivi i šarmatno neusklađeni sa svetom. Pored njih se nikad nećete izgubiti u gradu, a obično raspitivanje o javnom prevozu ili nekoj gradskoj destinaciji može da se pretvori u zajednički odlazak na piće i prijateljstvo za ceo život.
Knez Mihailova ulica je Beograd u malom - 790 metara najlepše pešačke zone koja je istovremeno najbitniji trgovački centar, zakonom zaštićen urbani ambijent i epicentar kulturnih dešavanja. U ulici i oko nje se nalaze brojni kafei, restorani,prodavnice svetskih brenova i umetničke galerije, a bez obzira na doba dana, noći ili godine, ova ulica pulsira životom.
Kalemegdan je najveći gradski park i jedno od najlepših mesta u gradu. Poznat po Beogradskoj tvrđavi, Kalemegdan je mesto gde se tokom prijatne šetnje u nesvakidašnjem ambijentu možete upoznati sa istorijom grada od Rimljana do danas, ali i sa njegovom geografijom - sa nekoliko vidikovaca na Kalemegdanu imaćete impresivan pogled na Novi Beograd i ušće reke Save u Dunav. Na Kalemegdanu se nalaze Zoološki vrt, Vojni muzej, Prirodnjački muzej, kao i statua Pobednika, jedan od simbola grada.
Tradução - italiano Belgrado è stato da sempre un punto di incontro. A Belgrado, geograficamente parlando, si incontrano la Pianura Pannonica e i Balcani collinari, ben come i fiumi Sava e Danubio, e in senso culturale, Belgrado è un luogo dove per secoli si intrecciano l'est e l'ovest. Oggi è una metropoli moderna che vive in un ritmo veloce, ma conserva con orgoglio il suo ricco patrimonio storico. Forse è proprio per questo che Belgrado è aperta verso gli ospiti, e i suoi cittadini sono cordiali e accoglienti.
Se chiedete a qualcuno che ha visitato Belgrado quale sia l'impressione più memorabile della città, la maggior parte dirà che si tratta dell'atmosfera della città, o piuttosto della gente. Proprio grazie a loro, Belgrado si trova sulla lista delle attrazioni turistiche europee. I belgradesi sono una specie di mediterranei continentali - aperti, spontanei, loquaci e non sintonizzati con il mondo in un modo affascinante. Con loro non vi perderete mai in città, e delle semplici domande sui trasporti pubblici o su qualche destinazione in città, possono trasformarsi in una visita al bar a prendere qualcosa insieme o in un'amicizia per tutta la vita.
La via Knez Mihailova è una piccola Belgrado - sono 790 metri della più bella zona pedonale, che è allo stesso tempo il centro commerciale più importante, l'ambiente urbano protetto dalla legge e l'epicentro di eventi culturali. In questa via e nelle vie circostanti ci sono numerosi caffè, ristoranti, negozi di diversi marchi conosciuti in tutto il mondo e gallerie d'arte, non importa se è giorno o notte, questa via è piena di vita.
Kalemegdan è il più grande giardino pubblico e uno dei luoghi più belli della città. Conosciuto per la Fortezza di Belgrado, Kalemegdan è un luogo in cui, nel corso di una piacevole camminata, è possibile conoscere la storia della città dai Romani ai giorni nostri, ma anche con la sua geografia - da diversi luoghi di Kalemengdan è possibile godere una vista stupenda di Nuova Belgrado e la foce del fiume Sava nel Danubio. Nel Kalemegdan sono situati lo Zoo, il Museo Militare, il Museo di Storia Naturale e la Statua del Vincitore, uno dei simboli della città.
sérvio para italiano: Canzone musicale: Despot- "Tamo gde vukovi samuju" General field: Arte/Literatura Detailed field: Poesia e literatura
Texto de origem - sérvio Tamo gde zima je surova
Tamo gde jesen je sumorna
Tamo gde čudni su vetrovi
Tamo su orlovi leteli
Tamo gde carstva su padala
Tamo gde nada se rađala
Tamo gde stari su zaspali
slobodno nebo sanjali
Kao molitva širi se glas
čekamo spas, slavimo Carstvo Nebesko
Kao Božji dar nosimo krst
slavimo mir, čekamo Carstvo Nebesko
Tamo gde samuju vukovi
Tamo gde bistri su izvori
Tamo gde vatra je iskonska
Tamo gde pravda je Božija
Tamo gde drveće šapuće
vekova prošlih legende
vapaj o kamen se odbija
Nebeska vrata otvara
Kao molitva širi se glas
čekamo spas, slavimo Carstvo Nebesko
Kao Božji dar nosimo krst
slavimo mir, čekamo Carstvo Nebesko
Tamo gde gase se ognjišta
Tamo gde prazna je kolevka
Tamo gde suvi su kondiri
Tamo gde cvetaju božuri
Tradução - italiano Lì dove l’inverno è rigido,
Lì dove l’autunno è plumbeo,
Lì dove son strani i venti,
Lì dove volaron le aquile.
Lì dove caddero gli imperi,
Lì dove naque la speranza,
Lì dov’anziani s’addormentarono,
Il cielo libero sognarono.
Come una preghiera si espande la voce,
Aspettiamo la salvezza, celebriamo il Regno dei Cieli,
Come un dono di Dio portiamo la croce,
Celebriamo la pace, aspettiamo il Regno dei Cieli.
Lì dov son i lupi solitari,
Lì dove i sorgenti son limpidi,
Lì dove il fuoco è primordiale,
Lì dov’è la giustizia divina.
Lì dove sussurran gli alberi
Leggende sui passati secoli,
Il pianto che una pietra respinge,
la porta dei Cieli si apre.
Come una preghiera si espande la voce,
Aspettiamo la salvezza, celebriamo il Regno dei Cieli.
Come un dono di Dio portiamo la croce,
Celebriamo la Pace, aspettiamo il Regno dei Cieli.
Lì dove i focolari si spengono,
Lì dove la culla è vuota,
Lì dove son asciutte le brocche,
Lì dove fioriscon le peonie.
sérvio para italiano: Trieste, apertura di mostra General field: Arte/Literatura Detailed field: Arte, Artesanato e ofícios, Pintura
Texto de origem - sérvio Добро вече свима. Пре него што кажем нешто о овој изложби, морам да признам да сваки пут када се нађем на овом месту осетим узбуђење, јер сам, као историчар уметности и велики љубитељ архитектуре, свесна његовог значаја не само за српску културу и духовност већ и за историју уметности и архитектуре. То осећање је још јаче у овом тренутку, када ми је пружена прилика да у њему говорим, и на неки начин ме обавезује, да кажем нешто о простору у коме се сада налазимо и цркви Светог Спиридона.
Као што Вам је познато, црква Светог Спиридона је пројектована за српску православну црквену заједницу у Трсту, а жеља да се истакне богатство, престиж али и идентитет поручиоца условила је данашњи изглед грађевине. Због своје монументалности, богато декорисане фасаде и присуства мозаика представљала је најимпозантнији подухват у српском црквеном градитељству средином деветнаестог века. Као средиште верског, националног и културног живота Срба у Трсту, црква Светог Спиридона свакако представља споменик културе, међутим, оно што бих ја, као историчар уметности, желела да истакнем, јесте њен значај за историју архитектуре. Наиме, налазимо се у грађевини која, у тренутку када су западњачки, пре свега барокни елементи још увек доминантни, свој узор проналази у средњем веку, пре свега Византији, и на тај начин у српској архитектури започиње период тражења националног стила кога карактерише окретање православној традицији.
Из тог разлога изложба коју ћете вечерас моћи да видите, која носи назив „Снага вере“, није само обична поставка икона. Напротив, ово место јој даје много дубљи значај јер наглашава идеју која је водила ауторке Мирославу Стопић и Марину Каљевић приликом њеног организовања, а то је повратак изворишту духовне снаге нашег народа, православној вери. С тим у вези, морам да истакнем значај цркве за српску заједницу, јер поред тога што представља средиште духовног и световног живота, она је и симбол вере и, са становишта православља, место додира земаљског и небеског, односно материјалног и духовног света. У цркви човек може да оствари комуникацију са становницима небеског света, а то чини преко слика, у овом случају икона, које симболички представљају духовна врата ка Богу.
На тај начин икона постаје медиј између духовног и земаљског, јер, са једне стране означава место где се посматрач, становник земаљског материјалног света, обраћајући се особи чији је лик на њој приказан, уздиже и повезује са вечним и духовним. Са друге стране, становници небеских светова су, преко својих икона, видљиво и активно присутни на земљи и представљају узоре које у практиковању вере треба следити. Из тог разлога она у православљу представља неизоставан део култа поштовања светитеља, који у српској култури добија још једну особеност, а то је установљење религиозног обреда који прославља светитеља као заштитника породице.
Који су то светитељи најпоштованији у српском народу, имаћете прилике да видите на овој изложби. То су, пре свега Христ и Богородица, затим Св. Никола, Св. Ђорђе, Св. Јован Крститељ, Св. Василије Острошки, Света Петка и тако даље. Инспирисане дугом традицијом православне уметности, како у догматском тако и у естетском смислу, ове иконе одражавају жељу да се истакне само оно што је битно да би се посматрачу пренела духовна порука. Зато је све на икони подређено једном задатку, да прикаже небески свет и укаже на припадност свечеве личности том свету, што она и чини на првом месту употребом златне позадине, која као атрибут светлости читавој композицији, па и светачкој фигури, даје кавлитет надземаљске атмосфере. Поред тога, чврст и непомичан свечев став, увек фронталан никада у профилу, има функцију да молиоцу омогући непосредан и неометан контакт са небеским светом у коме светитељ пребива.
Надам се да сам успела да Вам мало приближим важност који феномен иконе има у српској култури и позивам Вас да вечерс, у овом простору, изворишту првославља, гледајући изложене иконе, пробате да осетите њихову исконску снагу и повезујући се са духовним светом у себи пронађете божанско. Хвала Вам.
Tradução - italiano Buona sera a tutti.
Prima di dire qualcosa di questa mostra, devo ammettere di sentirmi emozionata ogni volta che mi trovo in questo luogo, perché, da uno storico dell’arte e da un gran amante dell’architettura, sono consapevole della sua importanza non solo per la cultura e la spiritualità serba, ma anche per la storia dell’arte e per l’architettura. Tale sentimento è ancora più forte in questo momento, quando mi è stata offerta l’occasione di parlarci, e in un certo senso mi obbliga di dire qualcosa dello spazio in cui ci troviamo ora e della chiesa di Santo Spiridone.
Come vi è già noto, la chiesa di Santo Spiridone è stata progettata per la comunità ortodossa serba di Trieste, e la voglia di evidenziare la ricchezza, prestigio o identità del mecenante ha causato l’aspetto attuale dell’edificio.
Grazie alla sua monumentalità, alla sua facciata ricca di decorazioni e alla presenza di mosaici, rappresenta l’impresa più impressionante dell’edilizia ecclesiale serba a metà del dodicesimo secolo.
Come un centro della vita religiosa, nazionale e culturale dei serbi a Trieste, la chiesa di Santo Spiridone rappresenta certamente un monumento culturale, però, quello che io vorrei sottolineare da uno storico dell’arte è la sua importanza per la storia dell’architettura.
Quindi, ci troviamo nell’edificio che, nel momento in cui gli elementi occidentali, prima di tutto quelli del barocco, erano dominanti, trova il suo modello nel Medioevo, prima di tutto a Bisanzio, e in quel modo nell’architettura serba inizia il periodo della ricerca dello stile nazionale che è caraterizzato dalla svolta verso la tradizione ortodossa.
Per quel motivo la mostra che potrete vedere stasera, intitolata “La forza della fede” non è solo una semplice esibizione delle icone. Al contrario, questo luogo le dà un’importanza molto più profonda perché sottolinea l’idea portatrice delle autrici Miroslava Stopic e Marina Kaljevic nel corso dell’organizzazione della mostra, e questa è il ritorno alla fonte della forza spirituale del nostro popolo, alla religione ortodossa.
A tale proposito, devo sottolineare l’importanza della chiesa per la comunità serba, perché, oltre a rappresentare il centro della vita spirituale e mondana, è il simbolo della fede e dal punto di vista dell’ortodossia, è il luogo di contatto del mondo terrestre e di quello celeste, ovvero del mondo materiale e quello spirituale. Nella chiesa una persona può stabilire la comunicazione con gli abitanti del mondo celeste, e ciò avviene tramite le immagini, in questo caso sono le icone, che simbolicamente rappresentano una porta spirituale verso Dio.
In tale modo l’icona diventa un medio tra spirituale e terrestre, perché, d’un lato, indica il luogo in cui lo spettatore, l’abitante del mondo terrestre e materiale, rivolgendosi alla persona la cui immagine è rappresentata sull’icona, si alza e si collega a quell’eterno e spirituale.
D’altro lato, gli abitanti dei mondi celesti, tramite le loro icone, sono presenti sulla terra in un modo visibile ed attivo e rappresentano i modelli da seguire nella pratica della religione. Per tale motivo, l’icona nell’ortodossia rappresenta un elemento essenziale nel culto del rispetto dei santi, che nella cultura serba ottiene un’altra particolarità, cioè l’istituzione del rito religioso che celebra il santo come un protettore di famiglia.
Quali sono i santi più rispettati dal popolo serbo, avrete l’occasione di vederlo in questa mostra. Quelli sono, prima di tutto, il Cristo e la Madonna, poi San Nicola, San Giorgio, San Giovanni Battista, San Basilio di Ostrog, Santa Parascheva di Iasi ed altri.
Ispirate dalla lunga tradizione dell’arte ortodossa, sia nel senso dogmatico che in quell’estetico, queste icone rappresentano il desiderio di evidenziare solo quello che è importante per trasmettere allo spettatore il messaggio spirituale. Perciò tutto quello che c’è sull’icona è stato sottomesso ad un compito- a mostrare il mondo celeste e a puntare sull’appartenenza del personaggio dello santo a quel mondo, che essa sta facendo al primo posto usando lo sfondo dorato, che, come un attributo della luce all’intera composizione, ed anche alla figura del santo, dà una qualità dell’atmosfera eterea.
Oltre ciò, la posizione del santo forte e ferma, sempre frontale e mai nel profilo, ha la funzione di consentire a colui che prega un contatto immediato ed indisturbato con il mondo celeste in cui il santo risiede.
Spero d’essere riuscita ad avvicinarvi un po’ l’importanza che il fenomeno dell’icona ha nella cultura serba e stasera, in questo spazio, alla fonte dell’ortodossia, guardando le icone esposte, vi invito a provare e sentire la loro forza primordiale ed a trovare il divino, collegandovi al mondo spirituale dentro sé stessi.
Vi ringrazio.
More
Less
Formação educacional em tradução
Other - Tradutora Juramentada de Língua Portuguesa
Experiência
Anos de experiência em tradução: 24 Registrado no ProZ.com: Nov 2009.
Certificações
italiano para sérvio (University of Belgrade - Faculty of Philology, verified) sérvio para italiano (University of Belgrade - Faculty of Philology, verified) português para sérvio (University of Belgrade - Faculty of Philology, verified) sérvio para português (University of Belgrade - Faculty of Philology, verified)
Get help on technical issues / improve my technical skills
Help or teach others with what I have learned over the years
Transition from freelancer to another profession
Bio
Traduttore giurato per la lingua italiana in Serbia. Più di 15 anni di esperienze in diversi settori di traduzione ed interpretariato. Insegnante d'italiano, scrittrice di contenuti per Web ed esperta SEO. Blogger e fondatore dell'iniziativa umanitaria "Prevodilacko srce"- traduzioni gratuite dei documenti medici per le cure all'estero dei pazienti da tutti i paesi dei Balcani.
Sono una persona seria e mi piace collaborare con i clienti seri, oltre a tradurre i documenti, seguo i clienti in tutte le procedure amministrative in Serbia (costituzione delle società, mediazione linguistica in loco, selezione del personale, mediazione con le autorità...)
Allo stesso modo seguo i clienti serbi nel processo di riconsocimento dei documenti scolastici per gli studi in Italia (Dichiarazione di valore).
Vorrei collaborare con gli studi legali, imprse e clienti privati italiani e svizzeri.
Tradutora juramentada de Língua Portuguesa na Sérvia (traduções oficiais português-sérvio, sérvio-português e intérprete comercial)
Il mio contatto telefonico è: +381646123411
Username Skype: oljafiore
Este associado ganhou pontos KudoZ por ajudar outros tradutores com termos de nível PRO. Clicar nos totais de pontos para ver as traduções de termos fornecidas.
Totais de pontos ganhos: 151 Pontos do nível PRO: 143
Especialização 